Aarsworm / aarsmade

Bericht gepubliceerd op:juni 4, 2021

De aarswormen of aarsmaden bij paarden zijn in vergelijking met bijvoorbeeld spoelworm, bloedworm en lintworm relatief onschuldig. Ze kunnen zorgen voor jeuk, waardoor het paard gaat schuren, maar vormen verder geen bedreiging voor het paard.

Levenscyclus van de aarsworm bij paarden
In tegenstelling tot de andere, veel voorkomende wormsoorten, migreren aarsmaden niet door het lichaam;

Paarden nemen de eitjes van de aarsworm op bij het grazen en deze komen vervolgens in het spijsverteringskanaal terecht
In de dikke darm ontwikkelen de eitjes zich tot volwassen worm. Dit proces duurt zo`n 4 a 5 maanden
De volwassen aarswormen vestigen zich in de endeldarm en blijven daar ook.
De wormen zijn wit/grijzig van kleur, met mogelijk wat transparante delen.
De vrouwtjes kunnen tot max 10cm groot worden, de mannetjes worden doorgaans hooguit 1,2cm
Zij komen naar buiten als het paard slaapt of rust en leggen hun eitjes rond de anus
De eitjes die de aarswormen leggen vallen weer op de weide en worden door de paarden weer opgenomen

Aarswormen zijn zeer goed zichtbaar als ze hun eitjes op de anus leggen. Als je een vermoeden hebt dat je paard aarsworm heeft, dan kun je het beste als je paard in rust is/slaapt onder de staart kijken. Dat zijn namelijk de momenten waarop de aarsworm naar buiten komt om de eitjes te leggen.

Ziektebeeld
Eigenlijk hebben paarden met aarswormen hoofdzakelijk last van jeuk, wat zichtbaar is door schuren rondom de staartbasis. Dit is niet bedreigend, maar wel vervelend natuurlijk.

Aarswormen en mestonderzoek
De eitjes van de aarsworm zijn normaal gesproken niet aan te tonen met standaard mestonderzoek middels de McMaster methode. Het kan natuurlijk gebeuren dat er eitjes van de aarsworm op de mest meekomen en dat die bij mestonderzoek gevonden worden. Dat is echter meer een gelukstreffer. Als er tijdens mestonderzoek geen eitjes van de aarsworm worden gevonden, betekent dat dus niet dat het paard geen aarsworm heeft. Sinds 2017 biedt HippoSupport aanvullend onderzoek aan waarmee aarsworminfecties wel aangetoond kunnen worden. Het is mogelijk dat er in de mest aarswormen gevonden worden, zie de afbeelding hiernaast.