Longwormen (dictyocaulus arnfieldi) komen bij paarden niet vaak voor in Nederland. Ezels zijn een natuurlijke gastheer van de longworm en bij ezels zorgen deze longwormen eigenlijk zelden voor ziekteverschijnselen. Paarden die besmet zijn met longwormen zullen hier wel ziek van worden. Paarden die samen worden gehouden met ezels kunnen via de ezels geïnfecteerd raken met de longworm.
Ziektebeeld bij paarden
Paarden die besmet zijn met longworm zullen een hardnekkige hoest ontwikkelen en vaak ook vermageren en minder eetlust hebben. Ook kan er sprake zijn van uitvloeiïng uit de neus en een versnelde ademhaling.
Longworm en mestonderzoek
De longworm is bij paarden niet aan te tonen via standaard mestonderzoek middels de McMaster methode, aangezien paarden zelf geen eitjes in de mest zullen uitscheiden. Er kan aanvullend mestonderzoek gedaan worden met behulp van de Baermann methode. HippoSupport kan dit onderzoek uitvoeren.
Preventieve maatregelen
De belangrijkste preventieve maatregel is het gescheiden houden van ezels en paarden. Indien ezels en paarden wel samen worden gehouden moet je zeer alert zijn op een mogelijke longworm besmetting. Daarnaast is het belangrijk om de mest regelmatig uit de weide te verwijderen. Door de ezels regelmatig te controleren op longworm ontstaat een beter inzicht in het risico dat paarden lopen op een longworminfectie.
